Monday, March 5, 2007

'De Mayakalenders en hun relatie met het magische jaar 2012' III


(Kalendersteen, een ontwerp wat verweven is met de Mayakalenderwetenschappen. De Azteken gebruikten (voor het grootste gedeelte) dezelfde cycli als de Maya’s. Zij gaven wel andere namen aan de verschillende dagen, tonen , zonnezegels (of:Goden) etc. Ook was hun rangschikking naar belangrijkheid van de verschillende cycli anders dan die van de Maya’s)
Westerse kalenderwetenswaardigheden vs Mayakalenderwetenswaardigheden

Hier in het Westen (al zitten we in Nederland op het Oostelijke halfrond) meten wij tijd op een lineaire wijze met behulp van de Gregoriaanse kalender (naar Paus Gregorius de 13e (1572-1585) ). Dat gebeurt op een wijze die onnatuurlijk genoemd kan worden. De kalender die wij allen dagelijks gebruiken is een door een mannelijke priesterkaste, in opdracht van Julius Caesar verzonnen kalender (later door Paus Gregorius de 13e gecorrigeerd) waarbij meetkunde die ontwikkeld is voor het indelen van ruimte wordt toegepast op het indelen van tijd. En dat terwijl tijd waarschijnlijk (zeker voor de Maya’s) iets veel grootsers is dan hoe wij westerlingen er naar kijken. Het enige belangrijke natuurlijke/kosmische in de Gregoriaanse kalender is dat ermee bijgehouden wordt dat de Aarde in een bepaald aantal dagen 1 maal rond de Zon draait.


De kalender die de baan van de Aarde om de Zon bijhoudt is slechts een klein onderdeel van wat het totale aantal Mayakalenders beschrijven, we kennen dit onderdeel als de Haab en Arguelles introduceerde een aantal jaren geleden de Dreamspell kalender, een 13-manenkalender, op de Tzolk' in (de heilige cyclus) van de Maya's gebaseerd en past in de Gregoriaanse tijdsrekening, maar die een stuk natuurlijker en 'symmetrischer' maakt.


De Maya’s zeggen de informatie die tot de totstandkoming van de kalenders heeft geleid direct van de Goden te hebben ontvangen (net als Arguelles). Zij beschouwen hun kalenderwetenschap dan ook als zeer heilig.


De manier waarop Maya’s met tijd omgaan, kan in harmonie met de kosmische en natuurlijke cycli genoemd worden, omdat deze cycli met hun kalender zijn verweven.


Een cirkel wordt bij ons in twaalven verdeeld, binnen de tijdrekening. De Aarde draait in twaalf onregelmatige maanden om de zon; een kleine wijzer op een horloge doet er twaalf uren over om een cirkel af te leggen. Dat is handig om tijd te mechaniseren. Zo wordt het ‘tijd=geld’ idee gecreĆ«erd. Leuke wetenswaardigheid is dat het woord kalender van het Romeinse woord ‘calends’ komt en hetzelfde betekent als ‘kasboek’, in onze Nederlandse taal. Alsof tijd voor niets anders nuttig is dan bijhouden hoeveel geld er jaarlijks uitgegeven wordt…


Wat betreft het getal twaalf dat verweven is met onze Gregoriaanse tijdsrekening kennen wij ook bijvoorbeeld de twaalf sterrenbeelden. Oorspronkelijk werd met dertien sterrenbeelden in de dierenriem gewerkt; het sterrenbeeld ‘slangendrager’ is geschrapt om ook op het gebied van de indeling van de dierenriem in een bepaald aantal sterrenbeelden aan de mechanische indeling te kunnen voldoen. Voor de Maya’s was het getal 13 (wat wij het ongeluksgetal noemen) het belangrijkste getal binnen de kalenderwetenschappen. Ook de getallen 20, 28, 52 en 360 zijn erg belangrijk.


Wat betreft de dagen en maanden waaruit een jaar bestaat is er binnen onze kalender ook flink gegoocheld:

De Romeinse keizer Augustus wilde niet voor Julius Caesar onderdoen wat de vernoeming van maanden naar Romeinse keizers betreft. Vandaar dat onze maand augustus 31 dagen heeft, net als juli (de maand die naar Caesar vernoemd is). Hij snoepte om de kalender die de baan van de Aarde om de zon bijhield (en nog steeds houdt) een juist aantal dagen te laten behouden gewoon een dag van februari af, wat voor de vreemde korte lengte van de maand heeft gezorgd.


Toen deze wijzigingen werden doorgevoerd spraken we nog van de Juliaanse kalender, die door Paus Gregorius de 13e werd omgedoopt tot de Gregoriaanse kalender, na een datumcorrectie in oktober 1582 van 10 dagen (een tijdsprong in de kalender). Nog steeds staat onze kalender dus onder de oude Romeinse invloeden. Zo is de maand maart naar de planeet Mars vernoemd. De dagen van de week komen in de Europese talen ook vaak van de oude Romeinse Goden (hemellichamen).


Verder begint elk jaar bij ons op een andere dag van de week evenals elke eerste dag van de maand onregelmatig op dan weer maandag, dan dinsdag etc valt. Dat is niet erg handig maar ook in dit artikel zijn deze zaken het vermelden meer dan waard om zo een vergelijking te kunnen maken met de manier waarop de Mayakalenders werken en hoe de verschillende interpretaties van diverse kalenderwetenschappers luiden.


Dat een week zeven dagen duurt, komt waarschijnlijk van de vier fasen van de maan. De maan is het hemellichaam waar ons woord ‘maand’ vandaan komt. Elke fase van de maan (waardoor onderscheid gemaakt kan worden tussen een volle en een nieuwe maan etc.) duurt zeven dagen, waardoor een maand (de omlooptijd van de maan om de Aarde) bijna exact 28 dagen duurt (zoals dat bij de 13-manenkalender geval is) in plaats van de 29, 30, of 31 dagen die wij aan de diverse maanden toekennen. Het exacte gemiddelde van de drie cycli van de maan is 28 dagen.

(bron: http://www.dossierx.nl)

No comments: